Full czy fool, czyli: jak odróżnić prawdziwy głód od ochoty na jedzenie?

Głównymi sprawcami pojawienia się uczucia głodu są obkurczenie ścian żołądka (bodziec motoryczny) i spadek poziomu glukozy we krwi (bodziec metaboliczny).
Dociekliwych zapraszam np. tutaj.

Niektóre diety za główny cel wydają się wyznaczać zlikwidowanie uczucia głodu. Co za nietakt!

Głód jest cudowny!

To prawdziwy ułatwiacz i upraszczacz rytmu życia, który (przy racjonalnym odżywianiu) bez zegarka, notatek i użycia wag i innych skomplikowanych sprzętów pozwala Nam ustawić wszystko we właściwych proporcjach.

Przy okazji Wyzwania: Odżywianie! warto rozłożyć na czynniki pierwsze sygnały wysyłane przez Wasze ciało, gdy czujecie się głodni.

Ssanie, burczenia, przelewania, uczucie pustki w żołądku, mdłości, trudności ze skupieniem uwagi, osłabienie itp. mile widziane.
Bez takiego rachunku sumienia ani rusz.

Pamiętajcie:

Jeśli w jedzeniu nie napędza Was głód skąd będziecie wiedzieli kiedy przestać? 

Pamiętajmy, że głód (czysto FIZYCZNY) to nie to samo, co ochota na jedzenie (etiologia wielowątkowa: od czysto zdroworozsądkowej kalkulacji po zajadanie emocji).
Jeśli zaczynamy jeść opierając się na fizycznych odczuciach płynących z ciała, o wiele łatwiej określić wielkość porcji, która zaspokaja aktualne potrzeby energetyczne.

Poniższy schemat ma za zadanie jedynie uświadomić Nam, że język ciała jest uniwersalny.
Za pomocą tych samych rodzajów bodźców, które mają Nas zachęcić do posiłku, otrzymujemy również sygnał STOP.